Hopelijk wil de Voorzitter dit sportblogje oogluikend toelaten, maar gaarne sta ik nog kort even stil bij het afscheid van de Braziliaanse tennisser Gustavo Kuerten (alias Guga). Deze maandag verloor hij in de eerste ronde van Roland Garros, waarna ‘zijn’ Franse publiek hem uitzwaaide. Want Voorzitter, sport is soms ook kunst. De backhands van Kuerten zijn memorabel: zo beheerst, technisch verzorgd en verfijnd. In 1997, 2000 en 2001 won hij het prestigieuze toernooi in Parijs, waar hij een eindzege symboliseerde met een met zijn racket getekend hart op het Franse gravel. Als ik op de baan sta, droom ik dat mijn backhands ook maar een miniscule schim van de zijne zijn. Hij was het paradepaardje tussen noeste arbeiders als Thomas Muster en Yevgeni Kafelnikov. Zijn eerste zege herinner ik me als de spreekwoordelijke dag van gisteren. Hij klopte achtereenvolgens Muster, Medvedev en Kafelnikov, allen in 5 (!) sets. In de finale liet hij de gravelkoning van dat moment, Sergi Bruguera, verbouwereerd achter door hem genadeloos in 3 sets af te straffen. We hopen hem nog eens aan de baan te zien en wellicht zijn majestueuze backhand aan een jong talent over te dragen!
Zo is het! Sport en cultuur overlappen elkaar meer dan eens. De backhand van Guga is zeker kunst!