De secretaris kan zich voorstellen dat u in de winter af en toe moeite heeft om iets fatsoenlijks op tafel te zetten. Dit geldt zeker voor de milieubewusten onder ons die zich beperken tot de groenten van het seizoen. Kolen, of ze nu wit, rood of Chinees zijn, doen het culinaire bloed immers niet sneller stromen. Dit zou ook kunnen gelden voor linzen, maar de secretaris denkt daar in ieder geval anders over.
Tijdens zijn verblijf in Spanje eind vorige eeuw -wat klinkt dat op deze manier lang geleden- maakte de secretaris serieus kennis met de linze, om bij uitzondering maar eens het enkelvoud te gebruiken. Daarvoor had hij ze zelden op zijn bord aangetroffen en de groente slechts geassocieerd met armoede en lang vervlogen tijden. Maar als de Spaanse keuken iets omarmt, dan moet het doorgaans toch smaakvol zijn. En inderdaad, de secretaris genoot meerdere malen van de ‘sopa de lentejas’, want een linzensoep staat eigenlijk garant voor een eenvoudige, doch voedzame en lekkere maaltijd.
De secretaris maakte daarna in Nederland er verschillende varianten van; laatst stond er een linzensoep met shoarma en paprika op tafel, opgeluisterd met nootmuskaat en laurierpoeder. Maar even makkelijk laat de groente zich in een salade verwerken, vergezeld van bijv. geitenkaas of met yoghurt en munt. Vaak zit er wel een Mediterraan tintje aan de gerechten met linzen. Niet verwonderlijk, want ze worden het meest gebruikt in de Turkse en Marokkaanse keuken. De peulvrucht komt dan ook oorspronkelijk uit Azië en Zuid-Europa.
De linze toont zich in verschillende gedaanten: zo zijn er gele, rode, bruine en groene linzen. Ze zijn verrassend voedzaam: rijk aan voedingsvezels, vitamine B1, fosfor, ijzer, zink en bovendien vetarm en eiwitrijk. Ideaal dus om de weerstand een beetje op te krikken in wintertijd, daarmee ook een prima keus voor de vegetariërs en semitariërs onder ons. Voor uw portemonnee hoeft u ook niet bang te zijn: tegen een zeer bescheiden bedrag haalt u een pakje Mediterranee in huis!
NUtblog 