De Voorzitter had op de hem kenmerkende meesterlijke wijze gratis kaarten verkregen voor de film Welcome van Philippe Lioret en was zo aardig om de Beschermheer te vragen hem te vergezellen. Zo konden we mooi samen bezien of de ophef die deze film veroorzaakte bij de zuiderburen van onze zuiderburen, terecht was.
Aldus meldden wij ons bij het altijd plezierige aandoende Louis Hartloopercomplex, waar de Beschermheer verbijsterd vaststelde dat hij nog nooit in zaal vier geweest was. Wij vonden een plekje, rolden de broekspijpen op vanwege de warmte in en buiten de zaal, en lieten de film over ons heenkomen.
De 17-jarige Koerdische jongeman Bilal (firat ayverdi) arriveert in Calais, vanwaar hij net als vele andere illegalen, de oversteek naar Engeland wil maken. Daar wil hij trouwen met zijn daar al aanwezige vriendinnetje Mina (derya ayverdi) en gaan voetballen bij Manchester United. Zijn eerste poging om over te steken waagt hij door zich met enkele anderen te verstoppen in een oplegger achter een truck. De Franse imigratiepolitie controleert de opleggers met een CO2 zoeker. Daarom houden de mannen een plastic zak over het hoofd. Door een trauma lukt Bilal dit niet en worden ze opgepakt.
Bilal beseft dat zijn trauma ook volgende pogingen zal doen mislukken. Hij concludeert dat de enige overgebleven mogelijkheid is om naar de overkant te zwemmen en neemt daarom zwemles. Zijn zwemleraar (vincent lindon) is zo’n nors kijkend badmeesterstype dat je ook bij elke Franse camping aan zou kunnen treffen. Net gescheiden en daardoor niet al te vrolijk kijkend. Hij begrijpt al snel wat de bedoeling is en als hij ontdekt dat hij Bilal niet van zijn plan af kan helpen, besluit hij hem van de middelen en de training te voorzien om zijn plan uit te voeren. En ondertussen zet de vader van Mina ook nog eens extra druk op de ketel door Mina uit te huwelijken aan een neef…
Philippe Lioret heeft een juweel van een film gemaakt, die de problematiek treffend schetst. De film heeft overal het juiste tempo en is wars van plaatjes die de zaak mooier maken dan hij is. Het script is weliswaar enigszins voorspelbaar, maar uitermate uitgebalanceerd en vertelt precies voldoende verhaallijnen.
Welcome is een verhaal over de liefde, beide mannen hebben namelijk een liefde terug te winnen. Maar het is zeker ook een aanklacht tegen de manier waarop Frankrijk omgaat met illegale migranten. Een aanklacht die veel deining veroorzaakte in de Franse politiek, zeker ook omdat de immigratiepolitie weinig gelukkig was met het fascistische beeld dat Lioret van de organisatie neerzet. Het is in ieder geval een film die tot nadenken stemt.
Een sterke film ook, goed voor vier NUt-sterren: ++++
Ziehier de trailer:
NUtblog 