Of het een gebrek aan tijd of prioriteit was, laten we even in het midden, maar het was voor de secretaris zeer welkom om weer eens naar een toneelstuk te gaan. Samen met zijn moeder, die deels verantwoordelijk mag worden gehouden voor zijn liefde voor het toneel, bezocht hij een voorstelling van het Nijmeegse Vrijdagtheater. Dat bracht het stuk ‘Het Verjaardagsfeest’ op de planken van de gelauwerde Britse toneelschrijver Harold Pinter.
Het Vrijdagtheater is gehuisvest in een vrij onopvallend pand aan de 3e Walstraat. Bij binnenkomst leidt een krakende trap naar de kneuterige lounge, die met zijn klassieke banken en canapés een prettige retro-uitstraling heeft. De regisseur van het stuk, de vriendelijke Ad Beukering, kwam de toeschouwers persoonlijk naar beneden halen en het podium overstekend namen zij hun plaats op de knusse tribune in.
Centraal in ‘Het Verjaardagsfeest’ staat Stanley, ooit een succesvol pianist, die zich uit de openbaarheid heeft teruggetrokken en al een jaar een eenzaam bestaan leidt in het muffige pension van het degelijke echtpaar Petey en Meg. Op een dag komen er twee zakenlieden langs, Goldberg en McCann, die meteen zorgen voor een gespannen sfeer. Wat moeten deze twee heren in een dergelijke omgeving? Stanley raakt direct uit zijn doen en wordt verder in het nauw gedreven wanneer hij merkt dat de gasten tegen zijn zin zijn verjaardag die avond luister bij willen zetten. Meg, de vrouw des huizes, heeft echter wel zin een verzetje en laat zich meeslepen door de onheilspellende plannen van de autoritaire Goldberg en zijn compagnon.
Maar voor het feest begint, onderwerpen Goldberg en McCann Stanley aan een absurd kruisverhoor dat nog het meest weg heeft van een hersenspoeling. Het Establishment probeert het weerbarstige lid weer in het gareel te krijgen. De avond die volgt, zit vol met sterke drank en een beklemmende spanning. Goldberg papt aan met de veel jongere Lulu en Meg maakt McCann het hof. Ondertussen drijft men Stanley tot wanhoop en eindigt de labiele jongeman met een zenuwinzinking op bed. De volgende dag vergaat het hem niet veel beter en in een grote limousine wordt hij door Goldberg en McCann, van de ‘Organisatie’, weggevoerd.
De zes acteurs van het Vrijdagtheater leveren een bewonderenswaardige prestatie door het publiek gedurende bijna drie uur te boeien met overtuigend spel en een sterke timing. De spelers weten uitstekend het centrale thema van Pinters stuk, de alom aanwezige dreiging, op een natuurlijke manier neer te zetten. Opvallend is ook de consistentie en concentratie die ze continu in hun rol weten vast te houden, ook in non-verbale uitingen.De scènes tussen het echtpaar Petey en Meg zijn door hun oubolligheid wellicht niet helemaal geschikt voor een toneelsetting, maar anderzijds vormen ze een mooi contrast met de voelbare spanning in de confrontatie tussen Stanley en de twee onvoorziene pensiongasten. Knap dat een lokaal amateurgezelschap een dergelijk niveau bereikt: ++++.
NUtblog 