Het betere protestlied van Bots

De gevoelens van onvrede jegens de huidige kabinetsplannen beginnen langzamerhand te transformeren in een zeker georganiseerd verzet, getuige bijvoorbeeld de gisteravond en vannacht afgelegde ‘Mars der Beschaving’. Misschien kunnen de aanwezige kunstenaars een vakbroeder zo ver krijgen om een heus protestlied in elkaar te draaien. De laatste decennia lijkt in ons ooit zo recalcitrante landje de productie van protestliederen evenredig af te nemen met de collectieve demonstratie-bereidheid.

Indien er geen frisse initiatieven ontluiken op dit gebied – vanuit het politieke linker spectrum is er genoeg reden toe zou je zeggen – worden we genoopt terug te grijpen op het verleden. De secretaris is zelf de Boudewijn de Groot-adoratie van met name de Radio 2 luisteraar een beetje beu geraakt. Hij is meer gecharmeerd van de sociaal-geëngageerde band Bots. Een fantastisch nummer van hen is ‘Zeven dagen lang’. Het verscheen halverwege de jaren ’70, opgedragen aan de zanger/dichter Wolf Biermann, die dan al tien jaar onder een optreed-verbod gebukt gaat in de toenmalige DDR.

Bots, van wie Peter Koelewijn de eerste albums produceerde, introduceerde het Nederlands als zingtaal voor Nederlandse popgroepen. Met zijn maatschappijkritische teksten verwoordde de band de stem van de werkende jongeren. In Duitsland genoot de Eindhovense formatie een veel grotere populariteit dan in ons eigen land. Begin jaren ’80 bereikt Bots bij de oosterburen hun muzikale hoogtepunt. Ze geven acte de présence op het festival ‘Künstler für den Frieden’, waar 500.000 mensen aanwezig zijn.

‘Zeven dagen lang’ is met zijn aanstekelijke melodie en folkinvloeden moeilijk uit het hoofd te krijgen. Daarnaast doet het een beroep op onze solidariteit en verbondenheid. Klassieke begrippen, waarvan de secretaris vreest dat het gehalte daarvan almaar aan het slinken is in de huidige samenleving. De centrale woorden in het lied zijn niet voor niets ‘samen, niet alleen’. Het opgewekte gezicht van zanger Hans Sanders zullen we helaas niet meer tegenkomen: in 2007 overleed hij. De overige bandleden treden nog steeds op; wellicht zijn ze op hun ‘oude’ dag te porren voor een kritisch optreden?

2 gedachtes over “Het betere protestlied van Bots

  1. Weer een goeie vondst!
    Bots is helaas altijd een beetje ondergewaardeerd geweest. Niet helemaal duidelijk waarom.
    ‘Het lied van de werkende jeugd’ (met een intro a la Mink Deville) en ‘De man’ zaten wat beter in mijn geheugen.
    Tijd voor een revival.

Plaats een reactie