Momenteel is het niveau op de 100 meter sprint atletiek uitermate hoog. Vooral Jamaica bezit enkele zeer rappe mannen: wereldrecordhouder Usain Bolt (9.58), zijn grote concurrent Asafa Powell (gisteren in Lausanne goed voor de beste seizoenstijd met 9.78), maar vlak ook Michael Frater niet uit (liep in diezelfde wedstrijd een PR van 9.88). Daarnaast heeft de VS met Tyson Gay natuurlijk ook een grote troef in handen (PR van 9.69). In al dit sprintgeweld zou je bijna vergeten dat er door een andere atleet ook uitzonderlijke prestaties worden neergezet, namelijk door de Fransman Christophe Lemaitre.
In Lausanne snelde Lemaitre in het kielzog van Powell en Frater naar een fantastische 9.95, 1 seconde sneller dan eerder in juni in Montreuil. Ongeveer een jaar geleden slechtte de in Annecy geboren Lemaitre tijdens de Franse nationale kampioenschappen de magische grens van 10 seconden. Extra uitzonderlijk daaraan was dat Lemaitre de eerste blanke man werd die dit huzarenstukje in een officiële wedstrijd volbracht. Tenzij we gaan neuzelen over enkele duizendsten van secondes, want de Pool Marian Woronin liep in 1984 al 9.997, een tijd die uiteraard werd afgerond tot 10 blank.
Als de net 21 jaar geworden Lemaitre zich zo doorontwikkelt, kan hij wellicht gaan stunten op de Olympische Spelen van 2012. Een gouden medaille lijkt waarschijnlijk onhaalbaar, maar het zou een prachtig gezicht opleveren als hij tussen alle donkere krachtpatsers de finale zou lopen. Ergens een verademing ook, want Lemaitre is niet het type van een klassieke sprinter: aanstellerij en opsmuk laat hij graag aan anderen over.
Tijdens de herhaling van de race in Lausanne viel het de secretaris op hoe snel Lemaitre was in het tweede deel. Op dat stuk leek hij nauwelijks tijd te verliezen op Powell. Dat gegeven indachtig zou hij ook wel eens flinke potten kunnen gaan breken op de 200 meter. Zij persoonlijke record op de dubbele afstand staat op 20.16. Misschien droomt Lemaitre al van de tijd van de legendarische Pietro Mennea. De eveneens blanke Italiaan liep in 1979 in Mexico-Stad een fabelachtige 19.79; destijds een wereldrecord dat maar liefst 17 jaar standhield. Hij is daarmee tot op de dag van vandaag de beste Europeaan op de 200 meter. Hoe lang zal Lemaitre Mennea nog voor hem dulden?
NUtblog 
Lemaitre is inderdaad niet het “normale” type sprinter. Geen haantjesgedrag en wat me ook opvalt is zijn bouw. Rank en slank en niet het opgepimpte type spierbundel zoals die andere sprinters.
Mijn type en van mij mag hij nog veel winnen.
Terecht voor het voetlicht en goed beschreven.
Opvallende verschijning, amper 21, bescheiden en in feite een relatieve ‘schraalhannes’, tussen al die zwarte ‘reuen’.
Naar een achterliggende inspannings- en sportfysiologische verklaring, ben ik eigenlijk ook wel benieuwd.